Ελλάδα

Η Ελλάδα της φιλοσοφίας, της δημοκρατίας, της τέχνης. Αυτή είναι η Ελλάδα που μελετήσαμε στα σχολικά βιβλία, μια γη γεμμάτη γοητεία εκεί που ο λαός της θεμελίωσε τις αξιες της μοντέρνας κοινωνίας.

Μετά το αρχαίο παρελθόν της, την δοξασμένη κλασσική εποχή, η Ελλάδα λησμονήθηκε για αιώνες.

Την θυμήθηκε ο Μουσσολίνι που επιχείρησε να της " τσακίσει τα πλευρά" και επέστρεψε στη μνήμη μας σήμερα με τον πλέον τραγικό τρόπο λόγω της σοβαρής οικονομικής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει.

Εδώ και καιρό μιλάμε για την Ελλάδα , του κινδύνου της χρεοκοπίας της, μια λέξη τρομακτική που επιδυκνύει απελπισία , άρνηση του μέλλοντος, εκμηδενισμός, όλοι οι ευρωπαίοι εταίροι, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας , την κοιτάνε αφ'υψηλού , με καχυποψία και ανυσηχία για τις συνέπειες που θα μπορούσαν να προκύψουν απο την χρεοκοπία της.

Αλλα ως τώρα τί ήταν για εμάς η Ελλάδα γενικά;

Ενας τουριστικός προορισμός που συνέφερε , αρχικά με τη δραχμή, ακόμα πιο συμφέρουσα, με επιπλέον προσοχή στα νησια, ναι γιατι στις περισσότερες των περιπτώσεων η Ελλάδα μνημονεύεται για τα νησιά της στα οποοία ζούν μόνο το 5% των ελλήνων, αλλα αν ρωτήσετε ποιοί είναι πραγματικά οι έλληνες , λίγοι θα απαντήσουν οτι γνωρίζουν και αυτοί θα περιριστούν στο συρτάκι, στην αλλαγή φρουράς των ευζώνων, στην Αθήνα η άλλα πράγματα απο οργανομένες εκδρομές.

Η Ελλάδα, χώρα μέλος υπο κάθε έννοια της Ευρωπαϊκής ένωσης, ήταν πάντα απομονομένη απο τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης λόγω της γεωγραφικής της θέσης μεταξύ της Τουρίας και της πρώην Γιουγκοσλαβίας, κλεισμένη στη σιωπή της , στο πέρασμα των χρόνων υπέστη τον Τουρκικό ζυγό, βίωσε αιματοβάμμένους εμφυλίους πολέμους και δικτατορίες, ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν σε βάθος την πολιτική και κοινωνική τς θέση.

Τελικά όμως για τους Ελληνες ξέρουμε λίγα. Αυτό είναι το πρόβλημα και αυτό γιατί κανείς δεν έδωσε την δέουσα προσοχή στον ελληνικό λαό.

Ο έλληνας είναι άνθρωπος περήφανος και αξιοπρεπής , οπως λίγοι ευρωπαϊκοί λαοί. Είχα την ευκαιρία να ταξιδέψω στην Ελλάδα απο το βορρά ώς το νότο, είδα πολύ φτωχά χωριά στα οποία ομως ο λαός δεν έχανε ποτέ την αξιοπρέπεια του, ναι γιατι οι περισσότεροι 'Ελληνες δεν υπήρξαν ποτέ πλούσιοι, το επίπεδο της ζωής τους ήταν πάντα αρκετά χαμηλό και δέν είναι ενα σημερινό δεδομένο, γι'αυτό έρχεται αυθόρμητα το ερώτημα : "μα ποιός νοιάστηκε ποτέ πραγματικά για τους έλληνες";

Η σύχγρονη Ελλάδα κυβερνήθηκε ανέκαθεν απο ανάξια άτομα ακόμα και μετά το 1974, οταν η ολιγαρχία πήρε τη θέση της δικτατορίας, πήραν την εξουσία διευθαρμένοι κυβερνώντες, που υποστηρίζονταν απο προσωπικότητες που αποζητούσαν τον πλούτο και τα προσωπικά συμφέροντα σε βάρος του ελληνικού λαού.

Η Ελλάδα είναι ενα έθνος χωρίς δική της βιομηχανία, οι περισσότερες επιχειρήσεις βρίσκονται στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη , και κατα τα άλλα είναι εφοπλιστές και τουριστικοί πράκτορες, αλλα αυτοί που διαχειρίζονται αυτές τις επιχειρήσεις δεν νοιάστηκαν ποτέ για τιν πατρίδα τους φοροδιαφεύγοντας , διαυθείροντας δημόσιους λειτουργούς , παραμορφώνοντας την εικόνα της Ελλάδας , μια ισχυρή και ύπουλη ολιγαρχία που έσπρωξε το έθνος στο γκρεμό.

Ο Ελληνικός λαός πληρώνει τώρα σκληρά όλα τα επακόλουθα που προκάλεσε αυτή η ολιγαρχία και αυτό είναι θλιβερό. οι Ελληνες δεν αξίζουν τέτοιας αντιμετώπισης.

Ο Ελληνικός λαός , αυτός των υπολοίπων 9.900.000 Ελλήνων πολιτών είναι κατι άλλο και θα είναι εκείνοι με τη δύναμη τους και την περηφάνια τους που τους διακρίνει που θα σώσουν την Ελλάδα. Ετσι οπως έκαναν στο παρελθόν εκδιώχνοντας τους Τούρκους και κυρήσσοντας την ανεξαρτησία τους.

Στην Ελλάδα συνάντησα ανθρώπους μορφωμένους, ευγενικούς και περήφανους που έχουν καθόλα το δικαίωμα να αισθάνονται ευρωπαίοι και να μην κατατάσονται σε λαό β' κατηγορίας λόγω των ανάξιων πολιτικών που τους κυβέρνησαν , αλλα και η Ευρώπη θα πρέπει να παίξει το ρόλο της γιατι η Ε.Ε πρεπει να ξαναγίνει εργαλείο συνεργασίας και αλληλοβοήθειας μεταξύ των λαών της και οχι απλά μια αδιαμφισβήτητη αυτοκρατορία τρωικανών και γραφιοκρατών απο τις Βρυξέλες.